বহু লোকে ৰাতি পলমকৈ খাদ্য খায়৷ ইয়াৰ আঁৰত বহুতো কাৰণ থাকিব পাৰে৷ কাৰ্যালয়ৰ কাম বা আন কামৰ বহু লোকৰ বাধ্যবাধকতা থাকে৷ আনহাতে বহুতৰে ৰাতি দেৰিলৈ খাদ্য খোৱাৰ অভ্যাস থাকে৷ কিন্তু যদি কাৰোবাৰ ৰাতি দেৰিকৈ খাদ্য খোৱাৰ বদঅভ্যাস গঢ় লৈ উঠিছে, তেন্তে এই অভ্যাস অতি সোনকালে সলনি কৰাটো উচিত৷ কাৰণ ইয়াৰ ফলত এজন সুস্থ মানুহ মধুমেহকে ধৰি আন বিভিন্ন গুৰুতৰ ৰোগত আক্ৰান্ত হ’ব পাৰে৷ শেহতীয়া এক অধ্যয়নত দেখা গৈছে যে নিশা সঠিক সময়ত খাদ্য খোৱাৰ ফলত মধুমেহত আক্ৰান্ত হোৱাৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস কৰিব পাৰি৷ এই অধ্যয়নটো স্পেইনৰ ৮৪৫জন লোকৰ ওপৰত কৰা হৈছিল৷ য’ত প্ৰতিজন অংশগ্ৰহণকাৰীক আঠ ঘণ্টাৰ বাবে খাদ্য অবিহনে ৰখা হৈছিল৷ ইয়াৰ পাছত পৰৱৰ্তী নিশা স্বাভাৱিক সময়তকৈ আগতে আৰু তাৰ পাছত পিছদিনা ৰাতি আৰু পলমকৈ খাদ্য খাবলৈ দিয়া হৈছিল৷ ইয়াৰ পাছত গৱেষকসকলে মেলাট’নিন ৰিছেপ্টৰ ১ বি জিনৰ ভিতৰত প্ৰতিজন অংশগ্ৰহণকাৰীৰ আনুবংশিক ক’ড নিৰীক্ষণ কৰে৷ মেলাট’নিন হৈছে এক হৰমন, যি মুখ্যতঃ ৰাতি সক্ৰিয় হৈ থাকে৷ লগতে ই টোপনিৰ টোপনি-জাগ্ৰত চক্ৰক নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰে৷ এই গৱেষণাটোৱে মেলাট’নিন ১ বি জিনৰ উচ্চ স্তৰৰ সৈতে উল্লেখ কৰা হয়৷ টাইপ-২ ডায়েবেটিছৰ আশংকা পলমকৈ খাদ্য খোৱা লোকসকলৰ ক্ষেত্ৰত দেখা গৈছে৷ গৱেষকসকল নিশ্চিত হৈছে যে ৰাতি দেৰিকৈ খাদ্য খোৱাৰ পাছত এজন অংশগ্ৰহণকাৰীৰ তেজৰ মেলাট’নিনৰ স্তৰ ২.৫ গুণ বেছি হৈ পৰে৷ আনহাতে ৰাতি খাদ্য পলমকৈ খালে ইনছুলিনৰ স্তৰ হ্ৰাস পায়, কিন্তু ৰক্ত শৰ্কৰাৰ স্তৰ অধিক হয়৷ ৰাতিৰ আহাৰ পলমকৈ গ্ৰহণ কৰাৰ ফলত মেলাট’নিন ১ বি জিন এলেল থকা অংশগ্ৰহণকাৰীৰ উপৰিউক্ত আনুবংশিক প্ৰকাৰৰ তুলনাত ৰক্ত শৰ্কৰাৰ স্তৰ অধিক হৈ পৰে৷ গৱেষকৰ দলটোৱে সদৰী কৰা মতে ৰাতি খাদ্য পলমকৈ খোৱাৰ ফলত গোটেই গোটটোত ৰক্ত শৰ্কৰা নিয়ন্ত্ৰণত ব্যাঘাত জন্মিছিল৷ তদুপৰি এই ক্ষতিগ্ৰস্ত গ্লু’কজ নিয়ন্ত্ৰণ মুখ্যতঃ আনুবংশিক বিপদাশংকা বাহকৰ ক্ষেত্ৰত দেখা গৈছে৷