মানিমুনি এবিধ লতাজাতীয় উদ্ভিদ৷ ইয়াক শাকৰ ‘ৰজা’ বুলি কোৱা হয়৷ সেউজ বৰণৰ পাতৰ আকৃতি ঘূৰণীয়া বিচনীৰ আকৃতিৰ৷ সাধাৰণতে মানিমুনি জেকা ঠাইত হয়৷ ইয়াৰ ফুলবোৰ দেখিবলৈ হালধীয়া-বেঙুনীয়া বৰণৰ৷ ইয়াৰ আমি আঞ্জা বা চাটনি কৰি খাওঁ৷ ইয়াৰ বসতিস্থল দক্ষিণ-পূব এছিয়া৷ শাকজোপাৰ পাত, গা-গছ, ফুল, গুটি আদি প্ৰতিটো অংগই ঔষধি গুণসম্পন্ন৷ সাধাৰণতে দুবিধ মানিমুনি পোৱা যায়৷ এবিধ সৰু আৰু আনবিধ ডাঙৰ পাতৰ৷ ঔষধ হিচাপে সৰু মানিমুনিবিধ অধিক ব্যৱহাৰ হয়৷ ইয়াৰ গুণ ডাঙৰবিধতকৈ বহুত বেছি৷ সাধাৰণতে মানিমুনি শাকৰ এণ্টিঅক্সিডেণ্ট, ভিটামিন-চি, ভিটামিন-বি, ভিটামিন-ই, কাৰ্বহাইড্ৰেট, ফচফৰাছ, প্ৰ’টিন আদি থাকে৷ ভেলাৰিন নামৰ এবিধ ৰাসায়নিক উপাদান মানিমুনিত থাকে বাবে সুগন্ধি গোন্ধ পোৱা যায়৷ এইবিধ শাক কাহ, জ্বৰ, টনছিলৰ ৰোগ, শ্বাসজনিত বুকুৰ ৰোগ আদিৰ বাবে উপকাৰী৷ ই মগজুৰ সতেজতা বৃদ্ধি কৰে৷ স্মৃতিশক্তি বঢ়ায়৷ মানিমুনি লিভাৰৰ বাৰে অতিকে উপকাৰী৷ ই আভোগ দূৰ কৰে৷ খৰ, খজুৱতি, এলাৰ্জি আদি চৰ্মৰোগৰ উপশম ঘটায়৷ মহিলাৰ বগাস্ৰাৱৰ সমস্যা, জৰায়ুত ঘা আদিৰ বাবে মানিমুনি শাক অতি উত্তম পথ্য৷ মানিমুনি শাক পুৰুষ আৰু মহিলা উভয়ৰে যৌন ক্ষমতা বঢ়োৱাত উপযোগী৷ এইবিধ শাক গৰ্ভৱতী মহিলাৰ বাবে অপকাৰী৷ মানিমুনি শাকে শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধ নাশ কৰে৷ অনিদ্ৰা ৰোগত ইয়াৰ ৰস উপকাৰী৷ ই সৰু ল’ৰা-ছোৱালীৰ পেটৰ কামোৰণি, তেজ হাগনি আদি দূৰ কৰে৷ মানিমুনি শাকৰ ৰস মাত নুফুটা সৰু ল’ৰা-ছোৱালীক খুৱালে সুফল পোৱা যায়৷ এইবিধ শাকে তেজ পৰিষ্কাৰ কৰাৰ লগতে উচ্চ ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰে৷ ই পেটৰ কৃমিনাশক৷ মানিমুনি শাকৰ ৰস খালে বুকৰ জ্বলা-পোৰা কৰা নোহোৱা কৰে৷ মানিমুনি শাক জণ্ডিচ ৰোগীৰ বাবে উপকাৰী৷ ইয়াৰ ৰস চুলিত সানিলে চুলি সৰা বন্ধ হয়৷ মানিমুনি শাকৰ ৰস গাখীৰৰ লগত খালে দেহৰ উজ্জ্বলতা বাঢ়ে৷ ইমানবোৰ ঔষধি গুণসম্পন্ন, আমাৰ চাৰিওফালে সহজতে পোৱা মানিমুনি শাক খাদ্য তালিকাত অন্তৰ্ভুক্ত কৰি শৰীৰৰ নিৰোগী আৰু স্বাস্থ্যৱান কৰি ৰাখো আহক৷
